(τέν ἀσπίδα

κλισίην τιθήμεναί τινι Hom. — поставить кресло для кого-л.;

(ἱστία ἐν νηΐ, ἔναρα ἐς δίφρον Hom.)

(τινὰ ἑν Λυκίης δήμῳ Hom.; τινὰ εἰς ἐρημίαν Plat.)

(τι χερσί τινι или ἐν χερσί τινος Hom.)

(στήλας ἐν γαίῃ Hom.)

ἐς ταφὰς и ἐν τάφῳ τ. Soph. — хоронить;

(τὰ ὀστᾶ Hom., Thuc.)

τίθεσθαί τινι Dem. и μετά τινος Aesch. — голосовать за кого-л.;

(κυνέην ἐπὴ κρατί Hom.; στέφανον ἀμφὴ βοστρύχοις Eur.)

(τέρματα Hom.)

(ἆθλα Thuc., Plat.)

σπουδέν θέσθαι Soph. — проявить усердие;

(ἀσπίδας θεοῖς Eur.)

(τὰ φυτά Xen.)

(χρήματα μυχῷ ἄντρου Hom.)

βούλομαι ὑμῖν εἰς τὸ μέσον αὐτὸ θεῖναι Plat. — я хочу это вам представить в ясном виде (разъяснить)

(ἀργύριον Plat.)

(τὰς εἰσφορας Dem.)

(τι Arph.)

(χάριν τινί Her., Aesch.)

(τέν ἐλπίδα ἔν τινι τ. Plut.)

(ἐν στήλῃ Plat.)

(τέν ἔθηκαν Ἀθηναίης ἱέρειαν Hom.)

(οὕτω νῦν Ζεὺς θείη! Hom.)

τί τι τ. Soph. и τι ἔν τινι τίθεσθαι Soph., Eur., Plut.; — считать что-л. чем-л.;

(ἐν τοῖς φίλοις τ. τινα Xen.)

ἐν αἰτίῃσι τ. τινά Her. — считать кого-л. виновником;

(μέγα σθένος Ὠκεανοῖο Hom.)

(πολὺν κέλαδον Hom.; κραυγήν Eur.)

(δόρπον Hom.)

(κέλευθόν τινι Hom.)

(σῆμά τινι Hom.)

(ἔριν μετ΄ ἀμφοτέροισιν Hom.; γέλων τινί Eur.)

(φιλότητα ἐν ἀμφοτέροισιν Hom.)

(εἰρήνην πρός τινα Polyb., Plut.; συμμαχίαν τινί Plut.)

(ἄλγεά τινι Hom.; πῆμα ἑαυτῷ Soph.; βλάβην Aesch.)

(ὄνομά τινι Hom., Plat.; ὄνομα τίθεσθαί τινι Hom., Her., Plat.)

τινὴ λίθον τίθεσθαι Plat. — называть что-л. камнем (ср. 23)

(τιμήν τινι Hom.)

(θεῖναι κήρυγμα Soph.)

(νόμον Soph., Plat.; νόμοι τοὺς ἄν σφι Σόλων θῆται Her.)

(ἡμέραν θέσθαι Dem.)

(ἀγῶνα Xen., Plat.)

(τὸν πόλεμον Thuc. - ср. 24)

(τέν ἀσπίδα πρὸς τὸ δάπεδον Her.)

(πρῷραν Μαλέᾳ Eur.)

(πρὸς τέν Σίφνον, ἐς Κύζικον, τῇ γῇ Her.)

(ὥσπερ λεπάς τινι Arph.)

γενείου λαβεῖν или ἅπτεσθαι Hom. — прикасаться к (чьему-л.) подбородку, т.е. умолять;

(τὸ γ. τέν ἀσπίδα πᾶσαν σκιάζει Her.; ξυρεῖν τὰ γένειά τινος Plut.)

(τῶν σιαγόνων τὸ πρόσθιον γ., sc. ἐστιν Arst.)

ἐπιπρίειν γ. Anth. — скрежетать зубами

(λεόντων γένεια Luc.)

(τέν ἀσπίδα; ὅ ὄχλος διαγριαινόμενος Plut.)

(τὰ πάθη τὰ τῆς ψυχῆς διαγριαινόμενα Plut.)

(ἔκαμόν μοι ὄσσε Hom.; κ. ταῖς ψυχαῖς NT.)

(θυμῷ Pind.)

(σῶσαι τὸν κάμνοντα NT.)

(πάνθ΄ ὅπλα, σκῆπτρον, πέπλους παμποικίλους Hom.)

(τινα βίῃφι Hom.)

(σειρέν ἐξ οὐρανόθεν Hom.; τι ἐπὴ τὸν τράχηλόν τινος NT.)

(τεύχεα προτὴ νηὸν Ἀπόλλωνος Hom.; δῶρόν τι Ἀθάνᾳ Plut.)

(τινὰ ἀπὸ κάλω Arph.; τινὰ ἐπὴ ξύλου NT.). - см. тж. κρέμαμαι

(σειρέν ἐξ οὐρανόθεν Hom.; τι ἐπὴ τὸν τράχηλόν τινος NT.)

(τεύχεα προτὴ νηὸν Ἀπόλλωνος Hom.; δῶρόν τι Ἀθάνᾳ Plut.)

(τινὰ ἀπὸ κάλω Arph.; τινὰ ἐπὴ ξύλου NT.). - см. тж. κρέμαμαι

(τέν ἀσπίδα Arph.; τὼ χεῖρε Xen.)

σὺ μὲν τὰδ΄ ἂν προὔχοιο Soph. — что же, прикрывайся этими (отговорками)

προείχοντο αὐτοῖς κοινοὺς εἶναι Thuc. — им предложили оставаться нейтральными

προέχων τῶν Ἀθηναίων οὐ φιλίας γνώμας Her. — (хотя Мардоний) уже раньше знал о враждебности афинян

πύργῳ ἔπι προὔχοντι ἐρείσας Hom. — прислонившись к высокой башне;

(προέχων τῶν ἄλλων Her.)

(τινός τινι Her.)

(τινι τέν ἀσπίδα Plut.)

(τι Polyb.)

κατεῖδον δὲ δύ΄ Αἴαντε …, παρὰ δὲ Μηριόνην Eur. — я увидел обоих Эантов …, а рядом Мериона

παρὰ νηῶν или ναῦφιν ἀπονοστήσειν Hom. — вернуться от кораблей;

τὰ παρὰ σοῦ λεγόμενα Xen. — сказанное тобою;

παρ΄ Ἰσμηνοῦ ῥείθρων Soph. — у вод (реки) Исмена;

(παρά τινι μένειν, στῆναι и κεῖσθαι Hom.)

φοιτᾶν παρά τινι Plut., Luc.; — приходить к кому-л., посещать кого-л.

(παρὰ τῷ βασιλεῖ Her.; παρὰ δικασταῖς Thuc.)

(παρὰ τυραννίδι Pind.)

οἱ παρ΄ ἐμοί Xen. — мои (близкие, родные или слуги);

(ἴμεν παρὰ νῆας Hom.; πέμπειν τινὰ παρά τινα Xen.)

παρὰ τέν ὁδόν Xen. — у или близ дороги;

παρὰ θῖνα θαλάσσης Hom. — вдоль морского берега;

(παρὰ πάντα τὸν βίον Plat.)

παρὰ τὰ δεινά Plut. — в минуту опасности;

(οὐδὲν φαίνεσθαι παρά τι Her.)

παρ΄ ὀλίγον ποιεῖσθαί τινα Xen. — невысоко ставить кого-л.;

παρ΄ ἦμαρ Soph., παρ΄ ἑκάστην ἡμέραν Plat., Xen.; — изо дня в день, день ото дня;

ὀνομάζειν τι παρ΄ ὃ βουλόμεθα Plat. — называть что-л. так, как мы хотим;

(παρὰ τέν ἀμέλειαν Thuc.; μέ παρὰ ἀποδειλίασιν, ἀλλὰ παρὰ εὐλάβειαν Polyb.)

(παρὰ πέντε ναῦς Thuc.; παρὰ πάντα ταῦτα ἕτερόν τι Plat.)

πὰρ δύναμιν Hom. — сверх (своей) возможности;

δίκαι τῶν φονευσάντων πάρα Soph. — возмездие убийцам

νῦν οἰμῶξαι π. τέν σέν ξυμφοράν Soph. — теперь нужно оплакать твое несчастье

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

(τὸ ναυτικόν Thuc.)

(σῖτα Xen.)

(ὑψηλὰ τείχη Arph.)

(τὸ εὐπρεπὲς τοῦ λόγου Thuc.; ὅπλα εἰς κόσμον ἐκπεπονημένα Xen.; ἐκπεπονημένα διαγράμματα Plat.)

(τέν ὕλην Plut.)

(ἐπιτακτὸν μέτρον Pind.; χωρίον ἐκπεπονημένον Plut.)

(τέν δίαιταν Xen.; τέν τροφήν Arst.)

(ἄγαλμα πέπλοισι Eur.)

(δολιχὰν τρίβον Anth.; ἀέθλους Theocr.)

(τινα μαλθακὸν σιδαρίω Theocr. - v. l. ἐξ ποιέω)

(τὰ ἐντεταλμένα, med. τάδε Eur.)

(ξυνῇ ἐ. ἄκη Aesch.)

(τέν τεκοῦσαν Eur.)

τῶν ἐκδήμων φίλων ἐ. τύχας Eur. — заботиться о судьбе отсутствующих друзей;

(τινα Eur.)

(τὰ πρὸς πόλεμον Xen.; τὰς ὀρχήσεις Polyb.)

(μαθεῖν τι Plut.)

(ἐκπονηθεὴς περὴ ταῦτα и ἐκπονούμενος ταῖς φροντίσι Plut.)

(τινα ποιεῖν τι Eur.)

(θάνατόν τινος Eur.)

(κρέα, μοίρας, σῖτον, μέθυ Hom.; τὰ πάντα δίχα Plut.; πλεῖστα μέρη νενεμημένος Plat.)

(ὄλβον ἀνθρώποισιν Hom.)

(ἀφελείᾳ τινὴ τέν παρρησίαν Plut.)

(φίλον τινὰ μέγιστον Soph.)

(προστάτην τινά Isocr., Arst.)

(ν. τε καὴ ἀροῦν Plat.)

(κτήνη Plat.; τέν δάμαλιν Luc.)

(τὰ ὄρη Xen.)

(τὸν χόλον Soph.)

(πυρὴ πόλιν Her.)

(ἄνθεα ποίης Hom.)

(τὸ φῦμα ἐνέμετο πρόσω Her.)

(ἄλσεα, ἔργα, πατρώϊα Hom.)

(Ἰθάκην Hom.; γῆ, τέν νέμονται Σκύθαι Her.)

(πόλεις, αἱ τὸν Ἄθων νέμονται Her.)

(τὸ χωρίον κοινῇ ν. Thuc.)

(τὰ μέταλλα Her.; τὰ ἐμπόρια Thuc.)

(χωρίον Thuc.; τὸν Πακτωλόν Soph.; τὰς Ἀθήνας, med. τἄλλα Her.; ἄστυ Arst.)

(ἁμέραν παρὰ πατρί, ἄδακρυν αἰῶνα Pind.)

(ἅρμα καὴ ἵππους Hom.; ταῦρον διὰ τοῦ ἄστεος Plut.; γῆν πρὸ γῆς ἐλαύνεσθαι Aesch.)

(ἀρίστας βοῶν Hom.; ὅ τι δύναιντο Xen.)

(βόας καὴ μῆλα Hom.; τὰς βοῦς Plat.; λείαν Plut.)

(τινὰ ἐκ δήμου Hom.; τινὰ ἐκ δόμων и ἀφ΄ ἑστίας Aesch.; ἐκ γῆς Soph. и γῆς Eur.; μίασμα Soph. и ἄγος Thuc.)

(νῆα Hom.; τὰς ναῦς Arph.; τριήρεις Plat.)

(τινά Hom.)

(τινὰ σκήπτρῳ Hom.)

(στρατόν Pind.; στρατιήν Her.)

(δόρυ διὰ στήθεσσιν Hom.; χαλκὸν ἐν πλευραῖσι Pind.)

(τινὰ ὦμον φασγάνῳ Hom.; ἐλαύνεσθαι εἰς τὸν μηρόν Luc.)

(τέν οὐλέν ὀδόντι Hom.)

(τι διὰ μέσου τινός Plat.)

πνεῦμα σφοδρῶς ἐλαυνόμενον Arst. — сильный взрыв (сжатого) воздуха;

(τὸν ἑαυτοῦ ὁδόν Arph.)

(τὰ τέλη ἐπὴ τὰς ἐσχάτας τιμάς Plut.)

(τινὰ εἰς ὀργήν Eur.)

(τάφρον Hom.; αὔλακα Hes., Pind.; ἀμπελίδος ὄρχον Arph.)

(τεῖχος Hom.)

(δάκρυ εἰς γαῖαν Eur.)

(κολῳὸν ἔν τισι Hom.)

(ἀρετάς Pind.)

(ἀσπίδα χαλκείην Hom.; ἐληλαμένος σίδηρος Plut.)

(Ἰωνίαν πᾶσαν Aesch.)

(ἐπὴ κύματα Hom.)

(νύκτα διὰ δνοφερήν Hom.)

(ἐς τὸ ἄστυ Her.)

(ἐπὴ τέν Ἀττικήν Plut.)

(εἰς τὰς τάξεις τῶν Ἑλλήνων Xen.)

ἐς πᾶσαν κακότητα ἐλάσαι Her. — совершить всяческие злодеяния;

(ἀσπίδα ἐπὴ πύργῳ Hom.; τι πρὸς τέν γῆν Plat., Polyb. и ἐπὴ γῆς Plat.)

(ἔγχει, ἐπὴ μελίης, χειρὴ γαίης Hom.; βάκτρῳ Eur.)

(τοῖς προσθίοις σκέλεσι Plut.)

λοιπὸν ἔρειδε τὰν γνώμαν Theocr. — подумай об остальном

μηκέτ΄ ἐρείδεσθον Hom. — не напрягайтесь больше, т.е. прекратите борьбу

(ὤμοιν τι Aesch.)

(λίθον ἐπὴ τοίχῳ, v. l. τοίχω Theocr.)

(εὔβοτον ἀμνόν Theocr.)

(τινὰ εὴς ἕδραν Eur.)

(δόρυ πρὸς τεῖχος Hom.; κεφαλέν πρὸς τέν γῆν Arst.)

(πρὸς στέρνα τινά Eur.)

(τινὰ ἐς χεῖράς τινος Theocr.)

(νέφος ἐπὴ τέν γῆν ἐρεῖσαν Plut.)

(βελέεσσιν Hom.; κατά τινος и εἴς τινα Arph.)

ὕπτιος οὔδει ἐρείσθη Hom. — он навзничь повалился на землю;

(ἄγκυραν χθονί Pind.; πλευραῖς ἔγχον Soph.)

(τόξῳ τινά Pind.)

(τὸν πόδα εἰς πηλόν Plat.)

(ὄμμα εἰς γῆν Eur.)

(ἀνταίαν πληγήν Eur.)

(ὁρμαθοὺς μελῶν τέτταρας Arph.)

(χλαῖναν Hom.; ὅπλα Plat.)

(ἀσπίδα Arph., Lys.; φροντίδος ἄχθος Aesch.)

(ἀπ΄ ὀμμάτων ὕπνον Eur.; ἀποβληθεὴς τῆς τυραννίδος Πλάτων Plut.)

(τὸν φιλέοντα Theocr.; τὸ ἄγαν Plut.)

(τὸν σῖτον Xen.)

νῆας ἐς πόντον ἀ. Hom. — сталкивать корабли (с берега) в море, т.е. отчаливать, отплывать

(τυραννίδα Her.; πᾶσαν τέν οὐσίαν Plat.; τέν ὄψιν Plut.)

(τάλαντα Hom.; τὸ πρόσωπον εἰς τέν γῆν NT.)

(ἅμα τῷ κλῖναι τὸ τρίτον μέρος τῆς νυκτός Polyb.; ἥ ἡμέρα ἤρξατο κ. NT.)

(μάστιγα ποτὴ ζυγόν, σάκεα ὤμοισι Hom.)

(ἅρματα πρὸς ἐνώπια Hom.)

(κλῇθρα Soph.)

(φύλλα κεκλιμένα Hom.)

(τινὰ εἰς εὐνήν Eur.)

κλίνθη κεκμηώς Hom. — (Ахилл) лег усталый;

(ἔντεα χθονὴ κέκλιτο Hom.)

(ἁλί Hom.; εἰς τὰς ἄρκτους Polyb.; πρὸς Φοινίκην Diod.)

(λίμνῃ κεκλιμένος Κηφισίδι Hom.)

(Ἀλφεοῦ πόρῳ Pind.)

(τι ἐκ τῶν ἀριστερῶν ἐπὴ τὰ δεξιά Plat.)

(ὄσσα πάλιν Hom.)

κ. μάχην Hom. — изменять ход сражения

(Τρῶας Hom.; παρεμβολὰς ἀλλοτρίων NT.)

κ. ἐπ΄ или παρ΄ ἀσπίδα Polyb. — поворачиваться в сторону щита, т.е. налево;

ἓν τόδε ἴδιον νενομίκασι Her. — (ликийцы) имеют один следующий своеобразный обычай;

(οὔτε ἀσπίδα οὔτε δόρυ ν. Her.)

(τι ἀπ΄ Αἰγυπτίων или παρὰ Σκυθέων Her.)

(τινὰ ὡς πατέρα, δίκην Plat.)

(Ἔρωτα θεόν Plat.)

(δοῦρ΄ ἐλάτης Hom.; δούραθ΄ ἁμάξης Hes.)

(δ. γομφόδετος Aesch. и ποντοπόρον Soph.)

(μείλινον Hom.; δόρατα ἐκ δέρματος τοῦ ἵππου τοῦ ποταμίου Arst.; ἀετὸς χρυσοῦς ἐπὴ δόρατος Xen.)

(λαὸν εὐθύνειν δορί Eur.)

(χάλκεον Hom.; δορὸς λόγχα Eur.; μετὰ ἀσπίδος καὴ δόρατος τὰς πομπὰς ποιεῖν Thuc.)

δορὴ κτήσασθαι Hom. или ἑλεῖν Thuc. — взять с бою, захватить на войне, завоевать;

(ξύμμαχον δ. Aesch.)

(τινὰ ξίφεσιν τε καὴ ἔγχεσιν Hom.; λόγχῃ τέν πλευράν NT.)

(ἀσπίδα χείρεσσι Hom.; χθόνα χηλῇσι Hes.; θυρεούς ἐγχειριδίοις Plut.)

(τινὰ ἀγκῶνι Hom.; σῶμα νυττόμενον ἀπὸ τῇς ψυχῆς Plut.)

(γνωμιδίῳ γνώμην Arph.)